Ametsik nahi?
Hezkuntza eta antzezpena izan ditu itsasargi betidanik. Hainbat antzezpen lan egin ditu, antzokietan, zineman, telebistan edota publizitatean. Zenbait sari ere jaso ditu, horren fruitu.
Orain irakasle ere badabil, Basauriko Urbi BHIan.
Antzerkiaren tresnek irakaskuntzan izan dezaketen onuraz konbentzitua dago… sarritan egiaztatu ahal izan duelako bere ikasleekin ere.
Betidanik izan du irakasle sena. Oso gaztea zela hasi zen klase partikularrak ematen, 17 urterekin. Euskal Filologia ikasi bitartean ere, Bilboko Union Pacific Akademian egon zen Ogasuneko funtzionarioei klaseak ematen. Ondoren, Portugaleteko Udal Euskaltegian aritu izan zen klaseak ematen pare bat urtez, eta harrezkeroztik, hogei urtetik gora jada, hainbat institutu publikotan ibili da euskara eta literatura unibertsala irakasten.
Ez dio inoiz utzi ikasteari, bere lanean hobeto aritzen saiatzeari. Dozenaka ikastaro jaso ditu, hezkuntzaz, irakaskuntzaz, kooperazio-lanez, gamifikazioaz, adimen anizkoitzez…
Etengabe aritu da, hortaz, hezkuntza hobetu nahian eta esperimentatzeko irrikaz (zentzurik onenean esanda, noski).
Emaitza ere nabarmen ona da ikasleekin, sarritan frogatu ahal izan dugun bezala. Biltzen zuen esperientzia eta jakinduria xuxurlatzeko eskatu genion, eta hauxe emaitzak:
Oihana Arana (Eskoriatza, 2001).
Sormenera eta oro har kulturara zerk gerturatu zuen oso garbi dauka Oihana Aranak: bertsolaritzak. Izan ere, 9 urte baino ez zituela hasi zen bertso-eskolan eta, ordutik, hainbat plazatan aritu izan da, bertsolari eta gaijartzaile gisa. Bat-batekoaz gaindi, bertso-paperen modalitatea ere landu izan du. Geroago, nerabetan (15-16 urterekin) ezagutu zituen ipuingintza eta olerkigintza. Gaur egun, guztietan aritzen da.
Aipaturiko modalitateetan herri mailako hainbat literatura ekimenetan gailendu hondotik; 2019. urtean, “Urruzunotarrak gehituz” literatura ekimenean parte hartzeko aukera izan zuen. Hori dela eta, sortu zitzaion bere lehen lan luzea idazteko aukera: Portuak.
Oihana Aranaren liburuak Gaumin argitaletxean:
Fernando Morillo (Azpeitia, 1974).
Filosofian lizentziatua eta zientziazalea.
Alor ugari landu ditu:
gazte literatura, thriller zientifikoak, dibulgazioa, biografiak…
2011n argitaletxe propioa sortu zuen (Gaumin),
bere istorioak hobeto landu ahal izateko.
Fernando Morilloren liburuak Gaumin Argitaletxean:
Sua piztea baizik (Hegorik gabeko txoria)
Hilezkorra (otsoaren begirada)
Gariren hitzak, Idoiaren hitzak
Meditazio ipuinak, gazteentzat
Meditazio ipuinak, haurrentzat
Izar malkoak
Ixtebe Pellot, azken kortsarioa
Zauri ezkutuak
Trumoi txakurraren negarra
Pasio krimena
Maddi eta euskal sorginak
Maddi eta euskal piratak
Hiru istripu eta bi amodio
Abbadiaren sekretua
Amets ameslari (amaren barruko laguna)
Santiago Bidearen misterioa
Zonbia San Mamesen
Infernuko arrosak
Informatikan doktorea eta antropologoa, irakasle dihardu. Sodupen (Bizkaia) jaio zen 1977an, baina Zarautzen errotu da (Gipuzkoan). Lehenago, Southamptonen (Ingalaterran) eta Vienan (Austria) ere bizi izan da. Gazteentzako eta helduentzako nobelagintza jorratu du honako obra hauetan: Hodeien adorea (Susa, 2012), Kilimanjaroko diamantea (Ibaizabal, 2013), Baloiak arboletan (Ibaizabal, 2016) eta Xirei (Ibaizabal, 2016).
Aitor Arana. (1963) Hamazazpi urterekin hasi zen idazten. Euskara-irakaslea, Hots eta Xut aldizkarietako lankide eta arduraduna izan zen. Itzultzailea ere bada: euskaraz, gaztelaniaz, esperantoz zein kaloeraz. Saiakera generoan aritutakoa, hiztegigilea eta ikasliburugilea. Haranaga argitaletxeko zuzendaria.
Aitor Aranaren liburuak Gaumin argitaletxean:
Atejolea eta Izaki misteriotsua
Laida Martinez Navarro bilbotarra da. Psikologian lizentziatu zen.
Hainbat sari literario jaso ditu: Lazarillo saria (2002),
Gabriel Aresti lehiaketa (2003, 2004 eta 2014)
edo Malagako Haurrentzako literatur saria (2014).
Max Bilbon bizi da liburua idatzi zuen,
haurrentzat euskaraz argitaraturiko lehen liburua Irakurketa Errazean.
Onintze Goitiz (Bilbo, 1989) Euskal Filologian lizentziatua eta Antzerki eta Arte Eszenikoen ikasketak egindakoa da.
Euskararen irakaskuntza eta ipuin-kontaketa uztartzen ditu.
2014ko udaberritik euskaraz gauzatzen diren Irakurketa Errazeko kluben dinamizatzailea da.
Esperientzia horretatik abiatuta, lehenengo nobelatxoa du “Amaia udalekuetan”.
Mikel Rodriguez (Lesaka, 1984).
Historian lizentziatua. Zenbait lantxotatik igaro ondoren kazetaritza izan du ogibide, Xorroxin irratian lehenik, eta azken urteotan Berria egunkarian. Lehenbiziko lana du ARATZ, bi zatitan argitaratu duguna.
Ander Izagirre (Donostia, 1976) kazetaria eta idazlea da.
Hainbat gai jorratu ditu bere kronika eta liburuetan:
Kolonbiako gatazkako biktimak, Pakistango zamaketariak,
Boliviako haur meatzariak, Mafiaren aurka altxa diren siziliarrak,
bakailaoarekin dopatzen ziren antzinako ziklistak,
ehun kiloko orga bati bultzaka Argentina oinez zeharkatu zuen ibiltaria…
Bere lanak www.anderiza.com orrian
eta Twitterren (@anderiza) jarrai daitezke.
Montse Flores Pallarès (Bartzelona, 1968) Filologia katalanean lizentziatua.
Helduen irakasle aritu da Consorci per a la Normalització Lingüística-n,
eta 2006tik bigarren hezkuntzako irakaslea da.
Hainbat argitalpenetan itzultzaile eta hizkuntz-aholkulari lanak egiten ditu,
eta presondegietan eta Cetre de Formació Oriol Tort del FC Barcelona-n
irakurketa-klubak dinamizatzen ditu.
Núria Martí Constans (Calellla, 1966) idazle eta irakaslea,
Filologia katalanean lizentziatua da.
Liburu honen aurretik, Les maiteixes estrelles (2010)
eta Trampa de foc (2011) argitaratu ditu Irakurketa Erraza formatuan.
Hainbat literatur-sari irabazi ditu azken urteotan,
eta literatur-tailer eta -kluben gidari da.
Iñigo Ibarguren (Azpeitia, 1979). Triangelu irristakorra bere laugarren liburua da. Aurretik Malanjeko taupaden atzetik eta Iraganaren pisua nobelak idatzi ditu, eta baita Beethoven izeneko biografia ere. Tarteka, Uztarriako webgunean iritzi artikuluak ere idatzitakoa da.
Kazetari independentea, gatazka eremuetan espezializatua. ARGIA, GARA, BERRIA eta 7Kren kolaboratzailea, bai eta atzerriko prentsan ere (The Diplomat, Hidden Europe, Deutsche Welle, The Monocle, Inter Press Service, Niqash…). Erreportariak Nawab Bugti Reporting Award jaso zuen Londresen 2009an, Iran nahiz Pakistango Balutxistanen egindako lanagatik. 2012an, ARGIA SARIA eta RIKARDO ARREGI SARIA jaso zituen, Iraken eta Libiako krisian zehar egindako lanagatik.
Erreportariak “Tripoli-Kabul” (Gaumin, 2012) kronika bilduma argitaratu du.
